دریاب عمر را

باید این حقیقت را بپذیریم که چه بخواهیم چه نخواهیم طبیعت در حال شکوفایی است و رویشی دوباره ... شروعی از نو.

چه ما چشم هایمان را ببندیم و در چهار دیواری مان بنشینیم و به کنج دیوار زل بزنیم چه چشم هایمان را باز کنیم به روی گلها و جوانه ها و زیبایی ها بهار با همه شگفتی هایش آمده. شکوفه ها باز شده اند.

چه ما گوشهایمان را بگیریم و نخواهیم بشنویم و چه بشنویم زیباترین ترانه های  پرندگان را.

چه بنشینیم به غم ها و حسرتها و گذر عمر فکر کنیم چه به دامان طبیعت برویم و لذت ببریم این عمر و این بهار هم می گذرند.

چه بهتر که همراه شویم با این جریان خوش. جزئی از این همه شادی و رویش و لبخند باشیم. سخت نیست فقط بی تفاوت نباشیم. چشم ها و گوش هایمان را باز کنیم و فرصت همراهی با طبیعت را از دست ندهیم. به نظر من از اواسط اسفند تا اواسط خرداد زمانی طلایی است ... در میان این همه دوندگی و خستگی و کارهای عقب مانده از دستش ندهیم.

- خیلی خسته ام این ها را می نویسم که همه این روزهایم نشود خستگی و درماندگی ... کمکی ندارم با کلی کار که مثل نواری در سرم رژه می روند. کاش کسی خسته نباشیدی بگوید.