زندگی شاید همین باشد

همکارم خانم "ف" یک روز صبح چند نشای توت فرنگی بی رمق برایم آورد. آن روز که یادم رفت بردارمشان با خودم گفتم بیچاره ها در حال احتضار بودند منم ضربه آخر را زدم. فردا که از سر کار بر می گشتم مستقیم رفتیم گلفروشی و همانجا کاشتیم و آوردیم خانه. امید چندانی بهشان نداشتم اما حالا محکومند به تأمین توت فرنگی ارگانیک امسال ما!!

 

این هم غنچه های رزی که همسرم به عنوان رز رونده خریده بود... وقتی گل را دیدم گفتم نمیدانم چه نوع رزی است اما مطمئنم رونده نیست .... یک جورایی هیجان داشتم ببینم چه رنگی است ...