هدیه ای شیرین

نوع کار من و بخصوص همسرم جوریه که شرکت ها هدایای مختلفی رو تحت عناوین مختلف برای کارکنان می آورند... اولین باری که همسرم محصول یه شرکتی رو که مدیر اون شرکت به عنوان نمونه محصول یا تشکر به خودش و همکارهاش داده بود رو به خونه آورد حس کردم تمایلی به استفاده ازش نداره ... بنظر می اومد در مورد شرایط پذیرفتن هدایای این چنینی پرسیده بود و بهش اطمینان داده بودند که موردی مثل این جای نگرانی نداره ... اما همسرم نگران بود... اون مورد رو به یه مستحق دادم و بهش گفتم ما نیازی به اینها نداریم پس دلیلی نداره خط و خشی حتی بی مورد رو دلمون بیفته ازش خواستم هیچوقت این جور هدیه ها هر چند کوچک رو به خونه نیاره ...

گاهی همسرم لابلای حرفها اشاره ای به این نوع هدایا می کرد و اینکه اونها رو داده به نیروهای خدماتی شون ... یا به یکی از همکارها ...

تا اینکه پارسال دم عید لابلای صحبت های همسرم فهمیدم تعداد زیادی گل طبیعی برای رئیسشون آورده اند و او از همه خواسته هر کدام را که دوست دارند بردارند ... همسرم به عادت همیشه چیزی برنداشته بود ... شوکه شدم چند بار ازش پرسیدم یعنی واقعا قبول نکردی؟ ... مونده بود دارم شوخی می کنم یا جدی می گم ... با تعجب گفت واقعا دوست داشتی بیارم؟... کاملا جدی بهش تفهیم کردم که دیگه همچین خبط عظیمی رو مرتکب نشه .... هنوزم یادش میفتم جیگرم کباب میشه

چند روز پیش تو دفتر شرکتی که برای بازدید رفته بودم یه گلدون توجهم رو جلب کرد ... اسمش رو از مدیر شرکت پرسیدم که نمی دونست اما سریعا یه قلمه ازش برام گرفت ... این که احیانا رشوه محسوب نمیشه؟!!