اردیبهشت است دریابید ...

شنبه را اگر چه با کلافگی و بی حوصلگی شروع کردم اما زدن به جاده ای سبز و زیبا در هوای اردیبهشت همه چیز را از یادم برد .... قدرت نیروی طبیعت بیشتر از چیزی است که تصورش را می کنیم....کافی است خودمان را به دستان سخاوتمندش بسپاریم و رها شویم ...

سعی کردم از طریق آیکون نماشا ( سایت آپلود ویدئو در بلاگ اسکای ) فیلم کوتاهی که از جاده گرفتم را بگذارم که موفق نشدم، امیدوارم از طریق این لینک بتونید ویدیو رو ببینید:

چند عکس از روز سبز اردیبهشتی من که به طور خاص تقدیم می شود به دوست نازنینم آذر عزیز:

بفرمائید  

 

کاش می شد از صداها و هوای لطیف هم عکس گرفت اینجا واقعا زیبا بود با صدای رود و پرنده ها ....

 جای شما خالی همان نزدیکی پرورش ماهی داشت چند تا قزل آلا خریدیم و روی آتش کباب کردیم ... اولین بار بود ماهی کبابی می خوردم، برخلاف تصورم عالی بود... موقع برگشت هم ماهی خریدیم که کسی نبود پاکشان کند!! بله برگشتیم و با خستگی مجبور شدیم خودمان آستین بالا بزنیم ...

بعد از نهار پدرم پیشنهاد داد از تپه ای که پائینش نشسته بودیم بالا برویم هیچکس نیامد فقط من و پدر ... دو نفره دلچسبی بود. این عکس هم از مناظر خاص آن تپه پیمایی: