این روزها ...

- چهارشنبه که شماره دفتر سایپا را گرفتم پیش فرض ذهنی ام مکالمه ای در مورد تأخیر 2 ماهه پیش آمده و تعیین تکلیف وضعیتم و احتمالا با لحنی شاکی و عصبانی بود اما به محض اینکه برای شروع مکالمه گفتم که معرفی فلان ارگان بوده ام مسئول فروش حتی منتظر نماند اسم و فامیلم را بگویم. دقیقا با لحنی که در فیلم ها خبر مثبت بودن آزمایش بارداری و یا بچه دار شدن را به مادر و پدر می گویند خندید و با هیجان گفت: " خانم .... ؟ تبریک می گم. ماشینتون امروز فاکتور شده و هفته بعد می آید" .... منم دقیقا حالی مثل همان مادر و پدر سطر قبل را داشتم ... مثلا مادری که بعد از 2 ماه اقدام برای بارداری حالا به او بگویند که باردار است!!! .... جا دارد اینجا راز و نیاز فوری ای با خدایم داشته باشم: خدایا این شادی ها را از ما نگیر لطفا!

- 20 تا 25 خرداد نمایشگاه صنایع دستی در محل دائمی نمایشگاههای بین المللی تهران بر پاست. اینکه کلا هیچ نمایشگاهی را به اندازه صنایع دستی و گل دوست ندارم به کنار، این نمایشگاه به دلیلی خاص است برایم. اینکه خواهرم در آن غرفه دارد. مأموریت وزارت خانه را برای روز دوشنبه تنظیم کردم که صبح به کارم برسم و بعد از ظهر به علاقه ام ...

چقدر روزم عالی می شود اگر آنجا یکی از دوستان مجازی ام را هم ملاقات کنم ...

- بعد از خاموش شدن بلاگفا، دوستانی را گم کرده ام. نوشته هایشان را گم کرده ام ... نویسنده وبلاگهای دیوانه نوشت ها، مهربانی شما چه رنگی است، باران، بهار سبز، نیکولا، پیچ و مهره ها هم عاشق می شوند ... لطفا اگر کسی از خانه جدید احتمالیشان خبر دارد، به من هم بگوید که بی صبرانه مشتاق خواندن دوباره شان هستم.